ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΓΙΑ ΤΗΝ 28η
ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940
ΑΙΜΑΤΟΒΑΜΜΕΝΗ ΠΙΝΔΟΣ
Ελληνοϊταλικός πόλεμος. Πίνδος. Μέτωπο. Μια προωθημένη ομάδα
Ελλήνων ανιχνευτών θα λάβει διαταγή να υπερασπιστεί ένα ύψωμα υψίστης
σημασίας...
Παίζουν: Υπολοχαγός, Λοχίας, Δεκανέας, Σπύρος, Χρήστος,
Κώστας, Βασίλης, Ασυρματιστής, Τοπογράφος, Βαγγέλης και Γιάννης. (Σύνολο 11
αγόρια.)
Σκηνικό: Θάμνοι και πίσω η οροσειρά της Πίνδου.
Κουστούμια: Στρατιωτικές στολές.
Μουσική επένδυση: Τραγούδια εποχής του ΄40 , ήχος
αεροπλάνων, ήχοι μάχης, ήχος σφαίρας.
Συγγραφέας: Λεωνίδας Κωστής (εκπ/κός)
(Στη σκηνή βρίσκεται ο
υπολοχαγός, με τον λοχία, ο Σπύρος, ο Χρήστος με τον Κώστα που συζητούν
βαδίζοντας αργά, ο ασυρματιστής, ο τοπογράφος, ο Γιάννης που λαγοκοιμάται, ο
Βαγγέλης που γράφει απόμερα ένα γράμμα.)
ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ: Γύρισε ο τρίτος ανιχνευτής;
ΛΟΧΙΑΣ: Ακόμη κύριε Υπολοχαγέ.
ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ: Όταν επιστρέψει Λοχία, να έρθει αμέσως να με βρει. Θα
είμαι στη σκηνή.
(Φεύγει ο υπολοχαγός και ο λοχίας
σε αντίθετη κατεύθυνση, ενώ μπαίνει ο δεκανέας φωνάζοντας.)
ΔΕΚΑΝΕΑΣ. Σπύρο, Γιάννη!
ΣΠΥΡΟΣ: Μάλιστα δεκανέα.
ΔΕΚΑΝΕΑΣ: Ο Γιάννης που είναι;
ΣΠΥΡΟΣ: Ο ναρκαλιευτής;
ΔΕΚΑΝΕΑΣ: Ναι ο Πρεβεζάνος.
ΣΠΥΡΟΣ: Εκεί στους θάμνους λαγοκοιμάται. Όλο το πρωί εξουδετέρωνε
νάρκες. Κουράστηκε.
ΔΕΚΑΝΕΑΣ: Πες του θα κοιμηθεί μετά όσο θέλει. Δε θα κάνει βραδινό
νούμερο. Τώρα όμως πρέπει να πάτε να αλλάξετε τους άλλους σκοπούς στην
ανατολική σκοπιά.
ΣΠΥΡΟΣ: Καλά, πάω να τον φωνάξω.
(Πηγαίνει τον παίρνει και
πάνε στη σκοπιά που βρίσκεται στην άκρη της σκηνής.)
ΧΡΗΣΤΟΣ: Σε αυτά τα βουνά ανέβαινε συχνά ο πατέρας μου. Κατάγομαι
από την Ήπειρο. Με ένα όπλο του παππού από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και λίγες
σφαίρες κυνηγούσε αγριογούρουνα.
ΚΩΣΤΑΣ: Είχες πάει ποτέ μαζί του;
ΧΡΗΣΤΟΣ: Δε με έπαιρνε. Ήταν έλεγε, πολύ επικίνδυνο... Πού να ήξερε
ότι θα ερχόμουν εδώ πάνω ανάμεσα σε εκατοντάδες πολύ πιο επικίνδυνα γουρούνια!
ΚΩΣΤΑΣ: Στην Αθήνα Χρήστο τι δουλειά κάνεις;
ΧΡΗΣΤΟΣ: Νερουλάς! Μέχρι και πριν εφτά χρόνια είχα μια βοϊδάμαξα
γεμάτη με βαρέλια νερό. Τριγυρνούσα στις γειτονιές και ξεδιψούσα την Αθήνα!
Τώρα έχω μηχανοκίνητη υδροφόρα. Εσύ Κώστα;
ΚΩΣΤΑΣ: Είμαι από την Κεφαλλονιά. Ψαράς στο επάγγελμα. Έχω μια
μηχανότρατα. Την δουλεύουμε οικογενειακός με τα δυο αδέρφια μου και τον πατέρα
καπετάνιο. Τώρα που μας επιστράτευσαν έμεινε μόνος ο γέρος με την τράτα δεμένη
στο λιμάνι.
(Μπαίνει ο Βασίλης στη σκηνή
φωνάζοντας.)
ΒΑΣΙΛΗΣ: Ασυρματιστής! (Τον πλησιάζει.) Σε θέλει ο λοχίας.
ΑΣΥΡΜΑΤΙΣΤΗΣ: Τι με θέλει πάλι;
ΒΑΣΙΛΗΣ: Να σου δώσει παράσημο! Εσύ τι λες να σε θέλει;
ΑΣΥΡΜΑΤΙΣΤΗΣ: Μα πριν μια ώρα επικοινωνήσαμε με το αρχηγείο!
ΒΑΣΙΛΗΣ: Δεν ξέρω. Πάντως δείχνει ανήσυχος.
ΑΣΥΡΜΑΤΙΣΤΗΣ: Πάντα έτσι είναι αυτός. ΒΑΣΙΛΗΣ: Τι λένε στα κεντρικά για τον καιρό;
ΑΣΥΡΜΑΤΙΣΤΗΣ: Περιμένουν Βασίλη μεγαλύτερη επιδείνωση του καιρού. Η
Πίνδος θα γίνει ολόλευκη. Μέχρι χαμηλά στα πεδινά θα φτάσει το χιόνι.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Μείον δύο έχει τώρα. Έτσι μου είπε πριν λίγο ο Δεκανέας.
Πόσο παρακάτω θα πάει!
(Ο τοπογράφος πλησιάζει τον
Βαγγέλη.)
ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ: Γράφεις;
ΒΑΓΓΕΛΗΣ: Με τα λιγοστά γράμματα που ξέρω!
ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ: Στη γυναίκα σου;
ΒΑΓΓΕΛΗΣ: Στη μάνα μου. Μένουμε μαζί στην Πάτρα. Ορφάνεψα μικρός.
Μέρα νύχτα δουλειά να τα βγάλω πέρα. Τώρα η καημένη έμεινε μόνη της. Η αδερφή
μου είναι παντρεμένη στην Καλαμάτα.
ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ: Είσαι παντρεμένος;
ΒΑΓΓΕΛΗΣ: Πέντε χρόνια αρραβωνιασμένος! Μάζευα χρήματα να προικίσω
την αδερφή μου. Όταν επιστρέψω λέω να βάλω κι εγώ στεφάνι. Το αποφάσισα.
ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ: Με το καλό φίλε μου.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ: Εσύ; Από πού είσαι;
ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ: Από τη Άρτα. Δουλεύω και σπουδάζω στην Αθήνα.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ: Τι σπουδάζεις;
ΤΟΠΟΓΡΑΦΟΣ: Τοπογράφος μηχανικός στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο.
ΒΑΓΓΕΛΗΣ : Α, γι αυτό σε βάλανε χαρτογράφο στο στρατό.
(Στην άκρη της σκηνής οι
σκοποί.)
ΓΙΑΝΝΗΣ: Κάποιος έρχεται! Σπύρο, κρύψου στους θάμνους να με
καλύπτεις από εκεί. Αλτ!
ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΣ: Σκοπός! Ο Ανιχνευτής είμαι.
ΓΙΑΝΝΗΣ: Πλησίασε με τα χέρια ψηλά. Σύνθημα..
ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΣ: (Λαχανιασμένος) Ιόνιο Πέλαγος! ΓΙΑΝΝΗΣ: Κάνε τρία βήματα μπροστά. Αλτ! Παρασύνθημα...
ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΣ: (Μπαίνει στη σκηνή με τα χέρια ψηλά.) Ποσειδώνας!
ΓΙΑΝΝΗΣ: Εντάξει. Κατέβασε τα χέρια. Καλώς τον.
(Βγαίνει από τους θάμνους κι
ο Σπύρος.
ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΣ: (Λαχανιασμένος.) Πάω στον Λοχία. Εσείς να έχετε το νου
σας.
ΣΠΥΡΟΣ: Τι είδες εκεί; Μας έχουν πλησιάσει οι Ιταλοί; Είναι πολλοί;
ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΣ: Το νου σας! Τίποτε άλλο. (βγαίνει από τη σκηνή)
ΓΙΑΝΝΗΣ: Καλά γιατί μας λέει συνέχεια το νου μας!
ΣΠΥΡΟΣ: Δεν καταλαβαίνεις; Ή ο εχθρός πρέπει να βρίσκεται κοντά ή
ετοιμάζεται για επίθεση... Τα μάτια μας δεκατέσσερα!
(Μπαίνει στη σκηνή ο
Υπολοχαγός, Από την αντίθετη μεριά μπαίνει κι ο Λοχίας)
ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ: Λοχία; Ακόμα να γυρίσει ο ανιχνευτής;
ΛΟΧΙΑΣ: Ακόμα κύριε Υπολοχαγέ. Α! μια στιγμή... Να τος, έρχεται!
(Ο ανιχνευτής μπαίνει ξανά στη σκηνή)
ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ: Έλα παιδί μου. Πάρε πρώτα μια ανάσα και πες μου τι
είδες;
ΑΝΙΧΝΕΥΤΗΣ: (Χαιρετάει.) Μας έχουν αντιληφθεί κύριε Υπολοχαγέ! Έχουν στείλει καμιά
τριανταριά στρατιώτες τους να φυλάνε το γεφύρι, άλλους τόσους στα νώτα μας στο
φαράγγι και οι υπόλοιποι ετοιμάζονται να επιτεθούν από ανατολικά.
ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ: Πάνε να μας περικυκλώσουν και να μας κόψουν κάθε έξοδο
διαφυγής. Καλά το είχα καταλάβει. Πρέπει να ειδοποιήσω το αρχηγείο. Μόνο τα
αεροπλάνα μας μπορούν να τους ανακόψουν. Αρκεί να μπορέσουν να πετάξουν με
αυτόν τον παλιόκαιρο. Λοχία ειδοποίησε πάλι τον ασυρματιστή και διπλασίασε τις
σκοπιές. Όλοι οι στρατιώτες να βρίσκονται σε επιφυλακή. Εσύ παιδί μου έλα μαζί
μου να μου τα πεις αναλυτικά.
(Ο υπολοχαγός με τον λοχία
και τον ανιχνευτή βγαίνουν από τη σκηνή.)
ΧΡΗΣΤΟΣ: Μπορεί κάποιος να μας πληροφορήσει τι συμβαίνει;
ΚΩΣΤΑΣ: Ο Λοχίας δε βγάζει λέξη. Είπε ότι θα μας ενημερώσει ο
Υπολοχαγός. Θα ετοιμάζονται οι Ιταλοί για επίθεση.
ΧΡΗΣΤΟΣ: Άρα ετοιμαζόμαστε να επιστρέψουμε. ΚΩΣΤΑΣ: Ε μάλλον.
(Επιστρέφουν ο υπολοχαγός με
τον λοχία, τον ασυρματιστή και τον ανιχνευτή στη σκηνή.)
ΛΟΧΙΑΣ: Άντρες προσοχή!
ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ: Ανάπαυση παιδιά. Θα σας ενημερώσω λίγο για την
κατάσταση. Ο εχθρός κάνει σπασμωδικές κινήσεις. Μας έχει αντιληφθεί. Σκοπός του
είναι να μας αποκόψει και να μας αιφνιδιάσει. Θα πρέπει να είμαστε
προετοιμασμένοι.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Τι εννοείτε; Θα παραμείνουμε;
ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ: Αυτή τη διαταγή έχω.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Μα εμείς είμαστε μια μικρή ομάδα ανιχνευτών! Με ελαφρύ
οπλισμό. Δε νομίζω να πιστεύει κανείς ότι μπορούμε να κρατήσουμε εκατοντάδες
πάνοπλους Ιταλούς.
ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ: Και στις Θερμοπύλες λίγοι ήταν μα πόσες φορές νίκησαν
τις στρατιές των Περσών! Στρατιώτες, έχει ξεκινήσει ήδη το πεζικό. Και πιο πίσω
ακολουθεί το πυροβολικό.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Μα χρειάζονται πολλές ώρες να φτάσουν!
ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ: Οι εντολές είναι σαφείς. Πάση θυσία πρέπει να
κρατήσουμε το ύψωμα μέχρι να καταφθάσει βοήθεια.
ΒΑΣΙΛΗΣ: Είναι τρελό...
ΛΟΧΙΑΣ: Σταμάτα Βασίλη!
ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ: Καταλαβαίνω την ανησυχία σας. Όμως η ελευθερία έχει
μεγάλο τίμημα. Θέλει ηρωισμούς και αυτοθυσίες. Πρέπει να την ποτίσεις με αίμα!
Άντρες, ας είμαστε αισιόδοξοι. Ο Ταγματάρχης μου υποσχέθηκε ότι θα προσπαθήσει
να στείλει κι ένα-δυο αεροπλάνα. Ήδη έχω δώσει συντεταγμένες.
ΧΡΗΣΤΟΣ: (Κοιτάζει ψηλά.) Ακούω αεροπλάνα! Φτάσανε κιόλας!.
ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ: Εχθρικά είναι. Όλοι κάτω! Καλυφτείτε... Ασυρματιστής,
μαζί μου.
ΛΟΧΙΑΣ: Σκορπιστείτε στους θάμνους. Χαμηλά τα κεφάλια.
ΔΕΚΑΝΕΑΣ: Το οπλοπολυβόλο να έρθει μπροστά!
ΣΚΟΠΟΣ: Ορατός ο εχθρός στα διακόσια μέτρα!
ΥΠΟΛΟΧΓΟΣ: Λοχία με κάλυψε τα νώτα μας. Ας τους αιφνιδιάσουμε
πρώτοι! Σχηματισμός επίθεσης. Το οπλοπολυβόλο να μας καλύψει. Άντρες, ευ όπλου
λόγχη. Αέρα!
ΟΛΟΙ: Αέρα!
(Φεύγουν όλοι από τη σκηνή.
Ακούγονται για ένα δυο λεπτά πολυβόλα, αεροπλάνα, τουφέκια... Κάποια στιγμή
παύουν. Ο Υπολοχαγός επιστρέφει στη σκηνή. Τραυματισμένος παραπατά ψάχνοντας
τους άντρες του. Μοιάζει να έχει τρελαθεί.)
ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ: Λοχία! Λοχία! Πού είσαι αναθεματισμένε! Πού είναι οι
άντρες μου; Λοχία! Έφυγες κι εσύ μαζί τους; Εμένα γιατί με αφήσατε εδώ!
(Ακούγεται ένας
πυροβολισμός. Πιάνει το στήθος του. Χτυπημένος από τη σφαίρα πέφτει στα
γόνατα.) Λοχία, περιμένετε, έρχομαι κι εγώ μαζί
σας...
(Πέφτει στο πλάι και
ξεψυχά.)
ΤΕΛΟΣ
